Biografie
Toneelspelerscollectief Dood Paard is opgericht in 1993 door Kuno Bakker, Manja Topper en Oscar van Woensel. Dood Paard speelt zowel klassiek repertoire van bijvoorbeeld Shakespeare, Schnitzler, Albee, Handke en Reza alsook speciaal voor het gezelschap geschreven toneelteksten van onder anderen Rob de Graaf, Oscar van Woensel, Gerardjan Rijnders en Joachim Robbrecht. Momenteel bestaat Dood Paard uit Kuno Bakker, Renske van Leeuwen, Manja Topper, Flora Woudstra Hablé en Michael Yallop

Dood Paard
Dood Paard maakt impliciet en expliciet politiek theater.
De voorstellingen komen voort uit een collectief werkproces.
De vormgeving, de vertaling, de regie, de dramaturgie is een collectief proces.
De organisatie werkt als een collectief.

Het werk van Dood Paard is divers: locatietheater, teksttheater, muziektheater, jeugdtheater, popup-theater en een combinatie van deze soorten.
Dood Paard schurkt zich ook graag tegen de beeldende kunst en de muziek aan.

Dood Paard houdt van tekst.
Dood Paard speelt stukken uit het wereldrepertoire sinds de Grieken.
Dood Paard heeft een voorliefde voor onbekend, nog niet in Nederland ontdekt repertoire.
Dood Paard kan je ook betrappen op een bekende klassieker.
Dood Paard ontwikkelt nieuw Nederlands repertoire.
Dood Paard werkt met jonge schrijvers.
Dood Paard werkt met oude schrijvers
Dood Paard speelt haar voorstellingen graag in het buitenland.
De voorstellingen blijven op het repertoire staan zolang ze houdbaar zijn.
Dood Paard werkt met een klein vast team en gasten.
Dood Paard werkt met vaste gasten.
Dood Paard werkt ook met nieuwe gasten, die dan weer vaste gasten kunnen worden.

Soms mislukken dingen.
Soms maken we parels.
Soms iets ertussenin.

Het toneel van Dood Paard staat altijd in het hier en nu.
Het toneel van Dood Paard prikkelt, irriteert, troost.
Het toneel van Dood Paard zoekt humor in het drama en drama in de humor.
Het toneel van Dood Paard filosofeert en banaliseert.
Het toneel van Dood Paard onderzoekt en bevraagt.
Het toneel van Dood Paard stelt zichzelf ter discussie.
Het toneel van Dood Paard is liever niet moraliserend.

De acteur is altijd te zien op het toneel en verdwijnt niet achter of in een personage.
Dood Paard praat graag tegen het publiek.
Dood Paard praat graag met het publiek.
Dood Paard houdt van veel publiek.
Als het nodig is, speelt Dood Paard ook graag voor een klein publiek.
De laatste tijd speelt Dood Paard naast de reguliere theaters ook meer in de buitenwijken van de grote steden.
Dood Paard zal daar in de toekomst ook weer te zien zijn.
Dood Paard begint met een aantal wijken een verhouding.
Dood Paard laat zich inspireren door de wijken.
Dood Paard werkt zich altijd uit de comfortzone, letterlijk en figuurlijk.

Als je naar Dood Paard gaat weet je eigenlijk nooit wat je te wachten staat.
Een voorstelling is nooit een eindproduct maar blijft in beweging.
Dood Paard is in een voortdurende staat van verandering.
Dood Paard vindt zich al jaren steeds weer opnieuw uit.



Vertalingen, bewerkingen

Aeschylus – De Perzen (2012),  Prometheus (2001)
Edward Albee – Wie is er bang voor Virginia Woolf? (1994)
Martin Amis – Succes  (1996)
Samuel Beckett – Wachten op Godot (2002)
Thomas Bernhard – Ritter Dene Voss (2009)  
Georg Büchner – Leonce en Lena  (1994)
Julien Offray De La Mettrie, Alexandre Dumas, Vaclav Havel – Mannetje Met De Lange Lul (2007)
Jean Genet – De Meiden (2020)
Peter Handke – 40.000 Sublime And Beautiful Thoughts  (2000)
Homeros – Ilias (2003)
Elfriede Jelinek  – Prinsessendrama (2004)
Ben Jonson – Volpone (2016)
Christopher Marlowe – The Jew (2011), Doctor Faustus (2021)
Moliere – Poquelin 11  (2017)
Heiner Müller – Kwartet (2019)
Ovidius – Metamorphosen (1995)
Yasmina Reza – Art (2014)
Arthur Schnitzler – Reigen (2009)
William Shakespeare – Troilus & Cressida (1995), Titus (1997), Julius Caesar (1999), Coriolanus (2001), Zomernachtliefde (2005), Othello (2011)
Roger Vitrac – Victor of de kinderen aan de macht (2017)
J.vd Vondel – Gijsbreght Van Amstel (2020)
Oscar Wilde – Ideal Husband  (1995)

Contact
info@doodpaard.nl