Gesprekken met Makers: Paulien de Groot. Een lang kunstenaarsinterview metPaulien de Groot over haar werk. Gesproken wordt over haar werkmethodes, artistieke praktijk en ontwikkeling.

#D07

With this publication, to which artists and other authors from the Netherlands and abroad have contributed, choreographer and dancer Anne-Beth Schuurmans hopes to provide insight into the relatively less-known genre of 'theatre for the very young,' From dance and choreography, scenography, and music, the work with and for the very young (0-4 years) is illuminated in various ways. The articles demonstrate how live art contributes to the emancipation and development of both children and artists. The publication also challenges adult spectators (parents and attendants, laypeople and professionals in the arts and education) regarding their views on what dance and theater are, and for whom they are intended. The idea that one must be highly educated or an experienced spectator for interdisciplinary theater, experimental dance, and music is debunked. Interdisciplinary Theater for the Very Young addresses concrete artistic practices, but also provides societal and theoretical frameworks for reflection and analysis. It is written in a language understandable to everyone.

De Nieuwe Dansbibliotheek

#D06

High Shine is boek zes van de groeiende collectie van De Nieuwe Dansbibliotheek en boek nul van de Notebooks die opgezet zijn door de fellows van THIRD, het derde cyclus onderzoeksprogramma van DAS Graduate School, ondersteund door DAS Publishing (lectoraat van de Academie voor Theater en Dans) en gefinancierd door de Quality Funds.

Als co-publicatie van DAS Publishing en De Nieuwe Dansbibliotheek, luidt High Shine een nieuw partnerschap in tussen nieuwe platforms en oude vrienden.

De Nieuwe Dansbibliotheek

#D04

Moderne dans in ontwikkeling geeft een beschrijving van de Opleiding Moderne Dans van de Theaterschool Amsterdam tegen de achtergrond van historische en internationale dansontwikkelingen. Het eerste, historische gedeelte richt zich op de pioniers van de moderne dans in Europa en de Verenigde Staten. Besproken kunstenaars als Delsarte en Dalcroze leggen al aan het einde van de vorige eeuw de basis voor een nieuwe kunstuiting, die naast het academisch ballet inmiddels is uitgegroeid tot een volwaardige en vooral veelzijdige dansvorm. 

Heruitgave uit 1985 van een eindscriptie Theaterwetenschap uit 1984 door Moniek Merkx, die in 1985 door de zakelijk leider van de School voor Nieuwe Dansontwikkeling Aat Hougée werd uitgegeven als eerste deel van een serie. Met een nieuw aanvullend gesprek  van Fransien van der Putt met Moniek Merkx en een verhaal van Jeroen Fabius over de ontwikkeling van SNDO vanaf 1984.

De Nieuwe Dansbibliotheek

#D03

Gesprekken met Makers: Choreograaf Wies Bloemen & Danstheater Aya. Een lang kunstenaarsinterview met Wies Bloemen over hoe zij een succesvol danser, choreograaf en gezelschapsleider werd. Gesproken wordt over haar werkmethodes, artistieke praktijk en ontwikkeling. De gesprekken geven ook een goed beeld van de Nederlandse dans-scene, de ontwikkeling van de jeugddans, de praktijk van de podiumkunsten en de verschillende subsidiesystemen doorheen de tijd, hoe de jeugdprogrammering en kunsteducatie zich ontwikkelde.

De Nieuwe Dansbibliotheek D02 Anne-Beth Schuurmans hoopt met deze publicatie, waar kunstenaars en andere auteurs uit binnen- en buitenland aan hebben bijgedragen, inzicht te geven in het nog relatief weinig bekende genre ‘theater voor de allerkleinsten’. Vanuit dans en choreografie, scenografie en muziek wordt het werken voor en met de allerkleinsten (0-4 jaar) op verschillende manieren belicht. De artikelen laten zien hoe levende kunst bijdraagt aan de emancipatie en ontwikkeling van kinderen en kunstenaars. De publicatie daagt ook volwassen toeschouwers (ouders en begeleiders, leken en professionals, uit kunst en educatie) uit wat betreft hun opvattingen over wat dans en theater zijn, en voor wie het is. Het idee dat je voor interdisciplinair theater, experimentele dans en muziek per se een hoogopgeleide of ervaren toeschouwer moet zijn, wordt onderuit gehaald. Interdisciplinair Theater voor de Allerkleinsten gaat in op concrete artistieke praktijken, maar levert ook maatschappelijke en theoretische kaders voor reflectie en analyse. Het is geschreven in een voor iedereen begrijpelijke taal. Vanaf maart 2024 is er ook een Engelse editie beschikbaar.

Boris Godoenov (1552–1605) streeft met absolute vastberadenheid naar de macht. De geesten van het verleden halen hem echter in en hij sterft krankzinnig, verlaten en verraden door iedereen. Ondertussen zakt Rusland steeds dieper weg in een moeras van corruptie, staatsgrepen en intriges. Kindermoord, listige monniken en een tsaar die aan waanzin ten prooi valt. In zijn groots opgezette kooropera behandelde de Russische componist Modest Moessorgski een thema dat nog steeds actueel is: de extremen waartoe machtshonger kan leiden. 

Naar het toneelstuk Boris Godoenov van Aleksandr Poesjkin en De Geschiedenis van Rusland van Nikolaj Karamzin.

In samenwerking met literair tijdschrift Terras: Minidrama's van Hélène Gelèns, Kyrian Esser, Astrid Haerens , Lex ter Braak, Nadia de Vries, Anna Carlier, Renée van Marissing, Mahat Arab, Anneke Brassinga, Nefeli Maistrali, Yasmin Veenman, Erik Bindervoet, Annelies Verbeke, Fabienne Rachmadiev, Roelof ten Napel, Freek Mariën & Carl von Winckelman, Daphne Huisden, Rasha Hilwi, Peter van Lier en Magne van den Berg

De Schpountz is een farce waarin het onbegrip tussen een jonge artiest met een dikke nek en een hardwerkende kleine middenstander te midden van de saucissen en de roquefort wordt beslecht.

Spelen of niet spelen, dat is de vraag. Een zwartgallige komedie waarin zwaarden worden getrokken, onder de rokken van vrouwen wordt gezeten en het geloof in een rechtvaardige samenleving op de bodem van een glas limoncello belandt. Bewerking voor vijf acteurs en vertaling van Lorenzaccio (1834, Alfred Musset) en Een complot in 1537 (1831, Georges Sand)

Declaración de amor (para siempre) es una confesión amorosa de cuatro actores a su público. Como en cada relación larga, el amor entre actor y público no viene sin pruebas. 

Este texto es un eco de la controvertida obra de Peter Handke: Publikumsbeschimpfung, que en 1966 rompió los moldes del teatro de su época. Declaración de amor (para siempre) transforma aquella pieza en un panegírico, tan seductivo como confuso, sobre el teatro y el público que lo presencia. 

traducción española

Carl Schmitt. Een rechtsgeleerde die in 1933 hielp met juridische middelen de Duitse democratie af te schaffen. Zijn ideeën zijn vandaag nog altijd springlevend als munitie voor vijanden van het ‘vrije westen’ en de liberale democratie. In een theater wordt Schmitt geïnterviewd door een mensenrechtenadvocaat. Voor de oude filosoof, die sinds 1945 een beroepsverbod heeft, is dit gesprek zijn laatste kans op eerherstel. Een laatste poging om de wereld te vertellen waar het hem destijds werkelijk om te doen was – en dat hij in feite gewoon gelijk had.

Een hotel is de wereld in het klein. In de kamers spelen zich de geheime levens van de gasten af. De eerste ruzie van een kersvers stel. De ontmaagding van een onhandige, verloren jonge man. Een oud echtpaar dat terugkeert naar het hotel waar ze ooit hun eerste nacht samen beleefden, terugblikkend op hun leven, als ze zich tenminste alles nog goed herinneren. Een filmregisseur die discussieert met haar veel te jonge minnaar.