David Markson (1927-2010) was een Amerikaanse romanschrijver. Zijn bekendste boek, Wittgenstein’s Mistress, werd 54 keer door uitgevers afgewezen. Toch werd het een succes: schrijvers als Ann Beatie, Elfride Jelinek, Zadie Smith en David Foster Wallace hebben Marksons minimalistische proza allemaal de liefde verklaard. Markson zag zichzelf als een schrijver die vooral een lezer was: veel van zijn werk bestaat dan ook uit verwijzingen naar alles wat voor hem geschreven werd. Naast proza schreef hij ook poe?zie en essays. Zijn laatste roman, The Last Novel, werd gepubliceerd in 2007.
Werk:
Epitaph for a Tramp – 1959
Epitaph for a Dead Beat – 1961
The Ballad of Dingus Magee; Being the Immortal True Saga of the Most Notorious and Desperate Bad Man of the Olden Days, His Blood-Shedding, His Ruination of Poor Helpless Females, & Cetera – 1965
Miss Doll, Go Home – 1965
Going Down – 1970
Springer’s Progress – 1977
Wittgenstein’s Mistress – 1988
Reader’s Block – 1996
This Is Not a Novel – 2001
Vanishing Point – 2004
The Last Novel – 2007
