Ze wonen in Berlijn. Zij is hoogzwanger. Na de sluiting van de mijnen zijn ze vertrokken op zoek naar een nieuwe toekomst. Zijn moeder ligt op sterven. In de nacht dat zij terugrijden naar Zuid-Limburg, denkt hij aan het leven waarvan hij dacht dat het ver achter hem lag. Gaandeweg de reis, naarmate het vlakke land meer en meer gaat plooien, komen de herinneringen terug en beseft hij: al lukt het je je wortels af te kappen, wie van Limburg is groeit nergens weer opnieuw.