Een gehucht, door zout water afgesneden van het vaste land. De bewoners: noest en bonkig, hun huiden gelooid door zoute wind, hun geesten gehard door de voortdurende strijd met de zee die aan de dijken vreet. Maar nog meer dan de krachten van storm en water, vreest men de driften diep van binnen. Aan het hoofd van de gemeenschap staat de stokoude Per Abba. Hij gaat voor in het ritueel dat de bewoners meermaals per dag uitvoeren: een smachtende bede tot Maria, Sterre der Zee, dat zij de natuurkrachten binnen en buiten de mens tot bedaren mag brengen.
-een libretto-