Inez van Dullemen (1925) debuteerde in 1949 met Ontmoeting met de andere. Dat is een toepasselijke titel: de ontmoeting met de andere mens staat overal in haar werk centraal, zoals ook de confrontatie met andere landen en culturen. Dankzij een reisbeurs voor de novelle Het wiel (1950) verbleef Van Dullemen een jaar in Spanje en Parijs. Daar leerde ze de theatermaker Erik Vos kennen, met wie ze in 1954 trouwde.

In 1965 ging Van Dullemen met haar gezin voor twee jaar naar de Verenigde Staten. Voor de Volkskrant schreef ze reisbrieven over de Amerikaanse samenleving. Die ervaring leidde ook in haar literaire werk tot groter geëngageerdheid en soberheid. Tegelijkertijd begon ze zich voor haar romans nauwkeurig te documenteren. Een voorbeeld daarvan is de roman Luizenjournaal (1969), over de vlucht van de in de negentiende eeuw vervolgde Mormonen naar Salt Lake City.

In 1976 verscheen Vroeger is dood, over de neergang en dood van haar ouders. Met dit boek brak Van Dullemen door naar een groter publiek. Zij ontving de Jan Campertprijs en enkele jaren later werd het boek door Ine Schenkkan verfilmd en bekroond met een Gouden Kalf. In de jaren tachtig maakte de schrijfster reizen door Kenya, Alaska, Mexico, India, Nepal en Japan. Over die reizen schreef ze uitvoerige reportages, die gebundeld werden in o.a.: Een zwarte hand op mijn borst (Kenya), Eeuwig dag eeuwig nacht (Alaska).

Mexico, dat centraal staat in Viva Mexico! (1988) keert terug als plaats van handeling in de in 1994 voor de Librisprijs genomineerde roman Het land van rood en zwart, gebaseerd op het leven van Gertrude Blom, die al in de jaren '70 streed voor behoud van de regenwouden. In 1996 werd dit boek bekroond met de Henriëtte Roland Holstprijs 'vanwege zijn literaire kwaliteit en sociale bewogenheid'. In 1986 verscheen Het gevorkte beest. Haar toneelstuk over incest, Schrijf me in het zand, werd in meer dan veertien landen gespeeld en in Duitsland verfilmd.

Na haar overstap naar De Bezige Bij publiceerde zij de roman Maria Sibylla, een ongebruikelijke passie (2001), waarin ze de lezer meeneemt op een adembenemende tocht door de jungle. Het is het verhaal van de schilderes Maria Sibylla Merian, die op het einde van de zeventiende eeuw naar Suriname vertrekt vanwege haar bijzondere passie voor vlinders. Daarna volgden de romans De komst van de rustverstoorder (2004) en Heldendroom (2007).

In 1989 ontving Van Dullemen voor haar hele oeuvre de Anna Bijnsprijs.

Van Dullemen is vooral bekend geworden als auteur van romans en reisverhalen. Als toneelschrijver is Van Dullemen vooral bekend geworden door Schrijf me in het zand, een stuk over incest. Schrijf me in het zand is opgevoerd in Duitsland, Noorwegen, Zweden, Italië, Zwitserland, Australië, Israël, Groot-Brittannië, België en Turkije en werd in 1992 uitgezonden op de Duitse televisie.

Bibliografie:

  • Ontmoeting met de andere (1949)
  • Het wiel (1950)
  • Het verzuim (1954)
  • De schaduw van de regen (1960)
  • Een hand vol vonken (1961)
  • Op zoek naar de olifant (1967)
  • Luizenjournaal (1969)
  • Bacchanten (1971)
  • Logeren op een vulkaan (1971)
  • Vroeger is dood (1976)
  • Een ezelsdroom (1977)
  • De vrouw met de vogelkop (1979)
  • Eeuwig dag, eeuwig nacht (1981)
  • Een zwarte hand op mijn borst (1983)
  • Na de orkaan (1983)
  • Het gevorkte beest (1986)
  • Huis van ijs (1988)
  • ¡Viva Mexico! (1988)
  • Schrijf me in het zand (1989)
  • Het land van rood en zwart (1993)
  • De pijn van het scheppen (1996)
  • De rozendief (1998)
  • Maria Sibylla, een ongebruikelijke passie (2001)
  • De komst van de rustverstoorder (2004)
  • Heldendroom (2007)
  • Twee Zusters (2012)
  • De twee rivieren (2015)