Astrid H. Roemer (1947) is een Surinaams schrijfster, die in 1966 naar Nederland vertrok. Zij debuteerde in 1970 onder het pseudoniem Zamani met de poëziebundel Sasa Mijn actuele zijn. De in 1974 verschenen roman Neem mij terug Suriname werd in Suriname uitermate populair. Roemer herschreef deze tekst later tot Nergens ergens (1983). Ook het boek Over de gekte van een vrouw (1982) werd een succes. De toneelstukken De buiksluiter (1981), Paramaribo! Paramaribo! (1983) en Een Vrouw Van Een Man (1985), de dichtbundel En Wat Dan Nog!? (1985) en het kleine prozadrieluik De achtentwintigste dag (1988) benaderen vanuit allerlei invalshoeken het fenomeen van de vrouw als individu en als relationeel wezen. Voor het theater schreef ze onder andere voor Bruin Brood en Spelen, Theater van het Oosten, Theaterbureau Prima Rima en De Nieuw Amsterdam. Ze won in 2021 op 73-jarige leeftijd de Prijs der Nederlandse Letteren. Roemer is de eerste auteur uit Suriname die deze prijs ontving. In 2016 was zij ook de eerste auteur van Caribische oorsprong die de P. C. Hooftprijs won.
Toneelwerk
Paramaribo! Paramaribo! - Bruin Brood en Spelen - 1982
De zak van Santa Claus - Bruin Brood en Spelen - 1982
Het leven blijft ons maar ver(r)assen - Bruin Brood en Spelen - 1983
Een vrouw van een man - Schouwburg Arnhem - 1984
Lijf eigenen - Theatergroep Menens - 1985
Waarom de rivier zo nat is - Bruin Brood en Spelen - 1985
Adoptie - Colored Festival - 1988
Dichter bij mij schreeuw ik - Theater van het Oosten - 1991
Het leeuwendeel - Coïtus interruptus - Theater van het Oosten - 1992
Mert - Theaterbureau Prima Rima - 1993
Dans, dans dan! - De Nieuw Amsterdam - 1993