This is NOT what I want to tell you: Rimah Jabr werpt licht op de golf van tieneraanvallen die plaatsvonden in 2015 en 2016 in Palestina. Deze reeks bijna dagelijkse ‘lone wolf’-mesaanvallen werden niet georganiseerd door militante groepen, maar weerspiegelde hopeloosheid en wanhoop, als een schreeuw om hulp, vooral onder jonge Palestijnen. Door het verhaal van Madama te volgen, leren we wat de tieners de wereld wilden vertellen.

In Two Ladybugs zijn de lotgevallen van drie personages, een Belgische vrouw, een Palestijns meisje en een Israëlische soldaat, nauw met elkaar verweven. De spelers voelen zich niet op hun gemak in deze nieuwe, vreemde wereld en dat verbergen ze niet voor het publiek.

Broken Shapes: Een jonge vrouw ontdekt, in een stad die al tientallen jaren bezet is, op de dag van haar vaders begrafenis, zijn architectonische tekeningen.  Vol van verdriet, verdwijnt ze in de  droomwerelden en plaatsen die hij creëerde.

--------------

In This is NOT what I want to tell you: she looks at the many attacks carried out by teenagers in Palestine in 2015 and 2016. The teens, all children aged between 10 and 15, were shot dead or sentenced to years in prison. The series of almost daily knife attacks by these lone wolves reflected the hopelessness and despair among the young people of Palestine. They wanted to send a message to the world, but were unable to convey this in ordinary language.

In Two Ladybugs the fates of three characters, a Belgian woman, a Palestinian girl and an Israeli soldier, are closely intertwined. The players don't feel comfortable in this new, strange world and they don't hide that from the public.

Broken Shapes: A young woman in a city that has been occupied for decades, on the day of her father’s funeral, discovers his architectural drawings. Overcome with grief, she slips into the dream worlds and imagined places that he created.