Het is een koning die oud wordt en van de goden te horen krijgt dat hij binnenkort zal sterven. Het is een deal van die goden, die hem beloven dat als hij om de zoveel jaar één van zijn zonen offert hij mag blijven leven. Het is een keuze die snel gemaakt is en een ontzette prins die wanhopig pleit voor de waarde van zijn bestaan. Het is een nar die fluit, vragen stelt, spreekt over de toekomst en “Het”, “Het?”, “ja”. Het is een stuk waarvan de spelers en het publiek niet altijd zien wat fictie is en wat echt. Het is een rijk dat op instuiken staat en een hof dat het wanhopig bijeen probeert te houden, maar wat als sommige dingen beter kunnen breken, sterven, barsten; wat als het tijd is, al lang?