Jacob Israël de Haan (1881-1924), begenadigd schrijver en dichter, rusteloos in zijn verlangen naar harmonie en tegelijkertijd een rebel in hart en nieren, oproerkraaier van het eerste uur, werd verliefd op een Palestijn. Hij voelde zich uitverkoren en verstoten, vervuld van trots en diepe schaamte.
Op 30 juni 1924 wordt De Haan voorgoed de mond gesnoerd, als hij met drie pistoolschoten om het leven wordt gebracht. Hij is dan 42 jaar.