In een psychose slaat partner Kenneth Halliwell met een hamer het leven uit toneelschrijver Joe Orton en legt daarna de hand aan zichzelf. Verloor Ken het verschil tussen theater en werkelijkheid uit het oog? Dacht hij als één van de weinigen te zien dat ze als personages in een toneelstuk leefden en moesten ze daaruit ontsnappen door uit het ‘theatrale’ leven te stappen, de ‘echte wereld’ in? Moest hij, als vaste redacteur van de teksten van Orton, nu de toneeltekst waar hij in dacht te leven, rigoureus redigeren?