Peter Handke

Peter Handke (1942) is een Oostenrijkse toneelschrijver, dichter, romanschrijver en essayist, geboren in 1942. In 1966 deburteerde hij met Hornissen. Zijn werk, dat in meer dan 40 talen is vertaald, staat bekend om zijn taalkundige vindingrijkheid en onderzoek naar de menselijke ervaring. Handke verbleef langdurig in Japan en Alaska. Hij won de Georg-Büchner-Preis en de Grote Oostenrijkse Staatsprijs. De toekenning van de Nobelprijs voor Literatuur 2019 aan Handke was omstreden. 



Toneelwerk 

Publikumsbeschimpfung – 1966

Hilferufe – 1967

Weissagung – 1967

Selbstbezichtigung  – 1967

Weissagung - Theater Oberhausen – 1967

Kaspar – 1968 

Hörspiel – 1968

Der Ritt über den Bodensee – 1971

Die Unvernünftigen sterben aus – 1973 

Uber die Dorfer – 1984

Gedicht an die Dauer – 1987 

Wunschloses Ungluck – 1988

Die Stunde da wir nichts voneinander wussten  –  1992

Die Unvernünftigen sterben aus – 1985

Das Spiel vom Fragen – - 1990

Zurüstungen für die Unsterblichkeit. Königsdrama – 1997

Untertagblues. Ein Stationendrama – 2003

Sophokles: Ödipus auf Kolonos – 2003

Don Juan (erzählt von ihm selbst) – 2004

Immer noch Sturm  – 2010

Der große Fall – 2011

Die schönen Tage von Aranjuez. Ein Sommerdialog – 2012

Die Unschuldigen, ich und die Unbekannte am Rand der Landstraße. Ein Schauspiel in vier Jahreszeiten – 2015